Umut Karakuş

Umut Şef, yemeğe olan ilginizden önce şiire olan ilginizle başlayalım. Sizler için şiir neyi ifade ediyor ki bizler, başarılı lezzetlerinizin yanında sizi böyle anıyoruz?

Küçük yaşlarımdan beri hamura dokunmayı nasıl seviyorsam, çamura dokunmayı da o kadar seviyorum. Tabiata, hayvanlara ve bitkilere özel bir ilgi duyuyorum ve bunu şiire dökmek beni her seferinde çok mutlu ediyor. Okumak ve yazmak benim için bir tutkuydu, hayalim de matbaacı olmaktı. Tabii şiirin yeri bambaşka… İlk şiirimi yedi yaşındayken bir kuşa ithafen yazdım. Şiir yazmanın ruhunuzu besleyen tarafı vardır elbette. 

Peki kariyerinizi mutfakla nasıl beslediniz?

Mutfakla ilk tanışıklığım çocuk yaşlarda, ailemin yufka dükkânında başladı. 15 yaşındayken profesyonel olarak mutfağa girme kararı aldım. Üniversite hayalim gastronomi bölümü değildi ama baktım ki ailede herkes güzel yemek yapıyor ve hali hazırda zaten bu işin içerisindeyiz, “Neden olmasın?” dedim. Dayımın da etkisi ile eğitimimi bu alanda yapmaya karar verdim ve benim için Le Cordon Blue yolculuğu başlamış oldu. İşte tam da bu günler içindi o gün. Çünkü yıllar öncesinde kendimi hayal ettiğim o yerdeyim! 

Alaylı olarak girdiğim okuldan inanılmaz güzellikte anılar, deneyimler ve muhteşem teknikler öğrenerek, profesyonel bir şef olarak mezun oldum. Ardından Londra, New York ve Almanya’da staj yaptım. Okulda almış olduğum eğitimi ve öğrendiğim teknikleri geliştirerek Türk mutfağında kendi tarzımı yarattım.

Fransız mutfağını en ince detayına kadar öğrenecek, ardından ülkenize dönüp meze yapacaksınız. Nasıl dönüşler aldınız?

Evet ben, Fransız mutfağı eğitimi aldım ve biliyorum ki o benim mesleğimdeki en güçlü silahım. Benim asıl hikayem, lokallik.Meze yapmaya Duble Meze Bar’da başladım. Elbette birçok insana çelişkili gelebiliyor. Kaldı ki babam bile zaman zaman “Ah be evladım, madem meze yapacaktın neden onca para verip Fransız mutfağı okudun?” diye serzenişte bulunuyordu. Tabii ben kariyerim için doğru yolda olduğuma inanıyordum. Şu an bile hala kısır reçeteler üzerine çalışıyorum. 

Her mutfağın kendi içinde bir derinliği, bir geçmişi ve bir kültürü var ama gerçekten bizim mutfağımız başka bir mutfak. Sevgi gözüyle bakacak olursak da İtalyan mutfağını çok severim. Uzak Doğu mutfaklarından özellikle Japon mutfağını, içindeki ritüellerle beraber değerli bulurum.